25 dic 2011

Jesús ha nacido en nuestros corazones

Quiero ofrecerte una cuna
dentro de mi corazón,
tejida con mi cariño
para ti, mi dulce amor.

Yo la meceré despacio,
entonando una canción
para que duermas a gusto
entre suspiros de amor.

No quiero que pases frío,
Jesús de mi corazón;
con latidos de mi pecho
yo quiero darte calor.

Adornaré tu cunita,
mi tesoro, dulce amor,
con flores de sacrificios
y guirnaldas de mi amor.

Al Divino Niño

8 dic 2011

QUIÉN PUDIERA COMO TÚ, MARÍA!
Llamas, María, silenciosamente
acompañada y rodeada de Misterios
y lo haces así porque, tu vida, fue grande en el silencio,
porque Dios, y nadie más, ocupó lo más santo de tus entrañas,
porque Dios, y nadie más, gustó la beldad interna  de tu cuerpo.
¡QUIÉN PUDIERA COMO TÚ, MARÍA!
Decir al mundo que, en la pequeñez,
está el secreto de la felicidad y el asombro.
Que, en la humildad, se funde la llave para conquistar a Dios.
Que, en la docilidad, es  donde uno se llena de la fuerza divina.
¡QUIÉN PUDIERA COMO TÚ, MARÍA INMACULADA!
Poseer aquella perfección  que al mismo Dios enamora,
asaltar algunos de esos dones tuyos
con los que fuiste capaz de robar el mismo corazón al Creador.
Vivir sintiéndonos amados por esa fuerza alta y extraña
que, cuando se acoge, es oasis de eternidad y de paz.
¡QUIÉN PUDIERA COMO TÚ, MARÍA!
Responder siempre “SÍ” sin mirar a lo que atrás se deja.
Ofrecer al Señor  el campo de nuestro interior,
limpio y convertido, cuidado y reluciente,
y que, Él, pudiera acampar sin miedo a ser rechazado.
Caminar, como Tú lo haces, sin temor ni temblor,
sabiendo que, cuando Dios entra por una ventana de tu casa,
la ilumina con rayos de paz y de alegría desbordantes.
Gracias, Virgen Inmaculada: eres don y regalo.
Don para nuestra Iglesia.
Regalo para todo el pueblo que, en nuestras luchas y debilidades, rezamos, cantamos, proclamamos y veneramos tu inmensa pureza de Madre coronada de estrellas.Amén.


Los niños han coloreado flores a nuestra Madre, con mucho cariño y en la Eucaristía, se las han ofrecido. Se han comparado con un árbol seco al que María lo transforma en un árbol florido.



8 de Diciembre: Día de la Inmaculada Concepción

Ciclo de Charlas: Atreverse a ejercer de padres.

El domingo pasado se ha iniciado en la parroquia un ciclo de charlas encaminadas a orientarnos a ejercer el papel de padres y a asumirlo con el protagonismo que le corresponde.  Hemos contado con la presencia de Marta Blanco, maestra y pedagoga, que nos ha ayudado a entender que la autoestima y la familia, son fundamentales a la hora de educar a nuestros hijos.
También asistieron Mª del Mar y Mª Victoria, ambas psicólogas, a las que invitamos a participar en charlas posteriores.

Muchísimas gracias.

4 dic 2011

Los Sacramentos


Estamos aprendiendo los Sacramentos. Sabemos reconocerlos en imágenes.

Rezamos a María


En la Catequesis de Precomunión hemos estado rezando a María, para ello hemos completado el Avemaría con las palabras que faltaban.

Velas de Adviento


Los niños que se están preparando para recibir la Comunión han decorado estas bonitas velas de Adviento.

30 nov 2011

Oración dedicada a Nuestra Madre

¡Despierta, es Adviento!
Adviento es tiempo de despertarse con alegría. Nos invita a velar, a permanecer despiertos, vivos, activos, comprometidos, con un rumbo claro y no equivocado. Nos encaminamos hacia Belén. Se ve la Estrella en el horizonte, la cueva… Ahora toca dejarse prender por la vela del primer domingo, que nos impulsa a no caminar en la oscuridad ni en el ensueño, sino en la senda de la búsqueda y del encuentro.
Oración:
Luz del Adviento, despiértanos del sueño de la oscuridad. Encamínanos por la senda de la sencillez, el desprendimiento y el don de sí.

Adviento 2011

7 nov 2011

Cristiano y Santa Cruz

Padrenuestro

Domund: Jornada Mundial de las Misiones. 23 de Octubre




En 1926, Pío XI estableció que el penúltimo domingo de octubre se celebrara en toda la Iglesia el “Domingo Mundial de las Misiones”, para mover a los católicos a amar y apoyar la causa misionera. 
Desde 1943, se conoce en España como DOMUND (de DOmingo MUNDial). Este nombre ha ayudado a identificar y difundir aún más esta jornada entre nosotros, ha calado en la profunda sensibilidad y tradición misionera de nuestro país.




13 sept 2011

HIMNO DE VÍSPERAS A LA VIRGEN DE LOS DOLORES

¡Ay dolor, dolor, dolor,
por mi hijo y mi Señor!

Yo soy aquella María
del linaje de David:
¡Oíd, hermano, oíd la
gran desventura mía!

A mí me dijo Gabriel
que el Señor era conmigo,
y me dejó sin abrigo
más amarga que la hiel.

Díjome que era bendita
entre todas las nacidas,
y soy de las doloridas
la más triste y afligida.

Decid, hombres que corréis
por la vía mundanal,
decidme si visto habéis
igual dolor que mi mal.

Y vosotras que tenéis
padres, hijos y maridos,
ayudadme con mis gemidos,
si es que mejor no podéis.

Llore conmigo la gente,
alegres y atribulados,
por lavar los pecados
mataron a un Inocente.

¡Mataron a mi Señor,
mi redentor verdadero!
¡Cuitada!, ¿cómo no muero
con tan extremo dolor?

Señora, santa María,
déjame llorar contigo,
pues muere Dios y mi amigo,
y muerta está mi alegría. AMEN

16 ago 2011

16 DE AGOSTO: SAN ROQUE


San Roque, por los ejemplos que nos diste de pobreza, paciencia y caridad con los enfermos, te imploramos tu intercesión para imitarte y conseguir la protección de Cristo, Señor universal; especialmente contra la contaminación de los elementos naturales y de las costumbres. Confiamos que como tantas veces socorriste a nuestros antepasados, también ahora lo hagas con nosotros. Amén.

17 jul 2011

16 DE JULIO: NTRA. SEÑORA DEL CARMEN




Virgen Santa del Carmelo
dulce Madre, dulce amor,
ven a escuchar a tus hijos,
que te imploran con fervor.

De la montaña florida
eres la flor más preciada,
del mar la perla irisada
de inapreciable valor.

Eres faro luminoso,
eres la estrella brillante
que conduce al navegante
al puerto de Salvación.

Yo también, Madre querida
tu amparo busco y tu guía,
nunca me faltes María.

Virgen Santa del Carmelo
dulce Madre, dulce amor.

26 jun 2011

FELIZ VERÁN

As catequistas deséxanvos que pasedes un feliz verán e que non esquezades que tedes un Amigo a quen visitar os domingos.

19 jun 2011

FESTIVIDAD NUESTRA SEÑORA DEL CARMEN


Te pedimos, Nuestra Señora del Carmen,
que protejas a tus hijos en su navegar
por los mares de la vida,
 a fin de que alumbrados por ti,
Faro brillante en la tempestad,
podamos llegar hasta Cristo,
Puerto de Salvación.
Él que vive y reina
por los siglos de los siglos. Amén.

14 jun 2011

SAGRADO CORAZÓN DE JESÚS



Sagrado Corazón, a Ti yo acudo,
porque sé que eres amor gratuito y puro.
Sagrado Corazón de Cristo amado,
sé mi luz, sé mi guía y mi abogado.

Que las fuerzas del mal hoy me confunden
y me encuentro en soledad, abandonado.
Auméntame la fe, mi fiel Amigo,
y, aunque soy un pecador dame tu mano.

Igualmente a Tu Madre yo le digo
al clamor de mi oración en este día:
"Sé bálsamo y consuelo en mi camino,
¡oh Corazón Inmaculado de María!"

San Antonio de Padua

San Antonio de Padua
tiene un Niñito
que ni come ni bebe 
y está gordito.

San Antonio de Padua
es un gran santo,
por eso la gente
le quiere tanto.

San Antonio de Padua
portugués era
y en Italia pasó
la vida entera.

San Antonio de Padua
ama al Niño
y todos le damos
nuestro cariño.

San Antonio de Padua,
santo milagrero,
todos le conocen
en el mundo entero.


San Antonio de Padua,
te quieren todos;
protégenos siempre y
no nos dejes solos.



9 jun 2011

MADRE DE LOS POBRES

Madre de los pobres,
los humildes y sencillos,
de los tristes y los niños,
que confían siempre en Dios.

Tú, la más pobre
porque nada ambicionaste.
Tú, perseguida,
vas huyendo de Belén.
Tú, que un pesebre,
ofreciste al Rey del cielo.
Toda tu riqueza,
 fue tenerle solo a Él.

Tú, que en tus manos, sin temor,
te abandonaste.
Tú, que aceptaste ser la esclava del Señor,
vas entonando un poema de alegría:
“Canta, Alma Mía, porque Dios
me engrandeció”

Tú, que has vivido el dolor y la pobreza,
Tú, que has sufrido en la noche sin hogar,
Tú, que eres madre de los pobres
y olvidados,
eres el consuelo del que reza en su llorar.

1 jun 2011

Baredo


CANCIÓN

Virgen de la Cela,
Madre del amor,
brilla tu pureza,
mucho más que el Sol.

Bajo de tu manto,
quisiera vivir,
y en tus dulces brazos,
yo quiero morir.

Aunque yo me vaya,
dejo aquí mi amor,
guárdamelo Madre,
en tu corazón.

Vuelve tus ojos y míranos,
danos Señora tu Bendición.

29 may 2011

O Sol xa saíu


 Enséñame, Señor a decir: ¡Gracias!
gracias en distintos idiomas,
gracias a las distintas personas
pero, sobre todo, Señor,
gracias porque... ¡existes!

Gracias por tu Eucaristía,
gracias por tu Madre,
gracias por todos y cada uno de tus hijos,
mis hermanos,
que día a día colocas junto a mí.

Gracias, en fin, por haberme enseñado
a darte y a dar las gracias.
Junto con todas tus criaturas,
las que te las hayan dado antes que yo
las que no sepan y no contesten a tu amor
o las que ni siquiera se hayan enterado.

Deseo desde ahora que mis palabras
sean simple y sencillamente éstas:
¡Gracias! ¡A todos! ¡A Tí, Señor!

16 may 2011

A LENDA DA VIRXE DA CELA




Cando, no século XVI, Henrique VIII, reinaba en Inglaterra, ordenou queimar e destruír todas as estatuas relixiosas no seu país. Algunhas foron lanzadas ao mar, impedindo a súa destrución, surcando entre as ondas a outros lugares.

Naquela época, os mariñeiros de Baredo, baixaban a pescar para atopar comida para a súa familia. Aqueles eran tempos de fame e pobreza.

Unha desas mañás frías, viron algo que brillaba entre as rochas. Súa curiosidade e, ao mesmo tempo, medo ao descoñecido, os moveu ata acercarse sixilosamente e descubrir que se trataba dunha imaxe dunha virxe cun neniño no seu brazo, posiblemente de orixe inglesa. O seu asombro os conmoveu, non estaba danada, despois de estar navegando durante moitos días, tal vez anos.


Deseguida collérona e escondérona nun lugar seguro, "A Cela”, tapada entre feitos e toxos. Correndo, foron a avisarlle a todo o pobo, pois estaban moi emocionados, aparecera unha virxe, a cal xa lle puxeran un nome: “ A Virxe da Cela”.
Un numeroso grupo de veciños, dirixiuse ao lugar onde a ocultaran. Alí decidiron construír unha pequena ermita para renderlle culto. En poucos días, co traballo de moitos deles, remataron a edificación.

En Baredo, non había ningunha igrexa para asistir á misa, nin cemiterio. A xente tiña que dirixirse andando ata Baíña. Non era un camiño curto nin sinxelo. Era necesario facer varias paradas para repoñer forzas ou apagar a sede nos días calorosos do verán. “A Fonte dos Mortos” era un lugar de parada obligada para refrescarse, sobre todo cando levaban as caixas cos cadáveres dunha aldea ata outra. No inverno, cos temporais, nin sequera podían camiñar.

A pesares, de todas estas circunstancias, obrigaron a trasladar a imaxe para Baíña. Habilitaron un carro de bois, para realizar a viaxe. Cando levaban un anaco de camiño, os bois paráronse e foron incapaces de facelos camiñar, probando infinidade de métodos para que andasen.
 
A Virxe da Cela prefería quedarse en Baredo. Así ocorreu, construíron a igrexa actual, rematada no 1812, na que se segue venerando hoxe en día.




Autoría da terceira imaxe: http://gl.wikipedia.org/wiki/Ficheiro:Igrexa_parroquial_de_Santa_Mar%C3%ADa_de_Baredo,_Baiona.jpg 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...